Ik ben geboren in Drenthe en opgegroeid in Groningen. Na jaren in Brabant werkzaam te zijn geweest ben ik met mijn gezin teruggekeerd naar het noorden. Het Noorderland zit in onze genen. We horen hier thuis.
Het noorden, maar vooral de provincie Groningen, heeft de laatste jaren onder grote druk gestaan: aardbevingen, armoede, vergrijzing en ingrijpende politieke keuzes bedreigen vele, soms heel oude bedrijven en de leefbaarheid op het platteland.Â
Maar, zoals wij in Groningen zeggen: Kop d’r veur! Ondanks deze donkere wolken, bevat ons Groningerland nog altijd vele schatten. Het Unesco Werelderfgoed Waddenzee ligt letterlijk aan onze voeten: uitgestrekte kustgebieden met enorme kwelders, omgeven door het zo kenmerkende dijkenlandschap met hun coupures en akkers: je vindt het alleen hier.
Ik vind dat Groningen absoluut ondergewaardeerd wordt door zowel de politiek als onze landgenoten. Maar tegelijk – en ik denk dat vele Groningers het met mij eens zijn – geniet ik intens van de rust en onberoerde schoonheid van het land, die nog altijd niet overlopen wordt door hordes toeristen.Â