Mijn Missie

Moet een beeld ragscherp zijn? Foutloos zijn? Het perspectief precies goed? Voor mij niet. Het leven is immers allesbehalve ragscherp, foutloos en precies goed. Als ik dat zou vastleggen zou mijn fotografie een leugen zijn.

De afgelopen jaren heb ik veel geëxperimenteerd met mijn plaatjes. Ik ontdekte dat niet alleen de scherpte heel veel doet, maar dat bewust onscherp schieten vaak nog meer toevoegt. Ik leerde ook dat ik niet ver hoef te reizen voor mooie beelden, maar dat ware schoonheid zich vaak vlak voor mijn ogen bevindt, en meestal aan mijn voeten. Soms moeten we diep door de knieën gaan om iets van het leven te begrijpen. Na jaren knokken met chronische ziekte en een handicap weet ik als geen ander schoonheid te vinden in, voor anderen soms heel onbeduidende, dingen.

Wie door mij gefotografeerd wordt, krijgt dus niet een standaard foto. Wil je een keurig gepolijste foto met een perfecte belichting om jezelf op al je socials glamoureus uit te lichten, dan ben je bij mij niet aan het goede adres. Ik laat graag echte mensen zien.

Er zitten veel verborgen hoekjes in onszelf en de samenleving. En juist díe wil ik laten zien. Ik wil met mijn beelden ogen openen. Laten zien wat de schaduw van het leven is. In onze wereld staan we niet meer open voor het onverwachte, voor de rare wendingen in het leven. Alles moet bij voorkeur uitvoerig worden geregisseerd en vastgelegd. Voor buiten de lijntjes kleuren is haast geen plaats. Maar ik ben juist een buitendelijntjeskleurder. Ik zie, aanschouw en denk na.

Het moge duidelijk zijn dat ik mij op dit moment in de wereld niet altijd prettig voel. Polarisatie, scherpe (voor)oordelen, de wijze waarop ons land, en eigenlijk de hele wereld, nu bestuurd wordt, samen met de stuitend oppervlakkige interactie op sociale media; ik kan me hier niet echt goed naar voegen. Daarom stop ik zo nu en dan kritiek in mijn beelden, of ik voeg er een strofe woorden bij. Graag geef ik met mijn fotografie meer dan alleen een lollig plaatje.

Van dociele volgzaamheid is de wereld nog nooit beter geworden. En daarmee roep ik dan ook op tot een herintroductie van een gezonde twijfel aan zaken, eigen verantwoordelijkheid en, vooral, een herontdekking van ons innerlijk sociaal kompas. Want dat is als eerste nodig, willen we weer een beetje meer vrede hebben met elkaar.

En daar hebben we mijn werkelijke missie: een samenleving in vrede. Met elkaar en met de aarde waarop wij leven.

Lieve groet, Marije De Gans

---

Foto: olijfboom, symbool van vrede en voorspoed in de wereld (La Penne-sur-l’Ouvèze, Drôme, France 2023)